Miejsce, w którym zatrzymał się czas…

Nasz parzęczewski cmentarny kościół pw. św. Rocha to bardzo cenny zabytek ludowy, z wielowiekową historią, wyjątkowym klimatem i niezaprzeczalnym urokiem. Malutka, skromna, składająca się zaledwie z jednej nawy budowla wzniesiona została z drewna modrzewiowego i przykryta gontem. 

Kościółek został zbudowany w Ignacewie w XVI wieku. Według legendy otrzymał go właściciel wsi Piaskowice. Ofiarodawcą był sam król Zygmunt August. Monarcha umiejscowił świątynię w tak oddalonym miejscu, aby tamtejsi chłopi pańszczyźniani mogli uczestniczyć w nabożeństwach.

W XVII wieku budowla została przeniesiona na cmentarz w Parzęczewie, gdzie w świetnym stanie przetrwała i cieszy nasze oczy do dnia dzisiejszego. Początkowo służyła tylko do odprawiania liturgii żałobnej, jednak w latach 1800-1805, gdy kościół główny w rynku spłonął, stała się na jakiś czas świątynią parafialną.

Aktualnie rzadko odbywają się tam nabożeństwa, jednak wiele osób z całej Polski przyjeżdża do Parzęczewa, aby zobaczyć tę unikatową sakralną perełkę architektoniczną.

(Notatka została opracowana na podstawie książki ks. J. Serwika pt. W cieniu parzęczewskiej Golgoty).

Wszystkie zdjęcia wykorzystane w artykule zostały wykonane przez autorkę.